چکیده حدّ سرقت یکی از حدود الهی است که اجرای آن در حفظ نظم و امنیت جامعه نقشی مهم و کلیدی را ایفا میکند. اما اجرای این حدّ به دلیل آن که با قطع عضوی از بدن مرتکب جرم همراه است، مستلزم احراز جمیع شرایط لازم میباشد و با توجه به اهمیت حفظ جان و سلامت افراد، حکم نمودن به اجرای آن، نیازمند دقت کافی در ادله اثبات آن است. لیکن مسئله مورد بحث این است که با وجود اتحاد نظر در اصل اجرای حدّ سرقت در میان مذاهب اسلامی، در مورد شرایط سرقت مستوجب حدّ، چگونگی اجرای آن و میزان قطع عضو در دفعات مختلف ارتکاب جرم اختلافنظرهایی در میان علمای امامیه و اهل سنت مشاهده میگردد که در برخی موارد با یکدیگر کاملاً در تضاد میباشند. در این مقاله دیدگاهها و نظرات فقهای شیعه و سنی در این زمینه بررسی شده و تفاوتهای میان آنها بر اساس ادله ارائه شده توسط هر یک از طرفین بیان شده است. واژگان کلیدی:سرقت، حدّ قطع، اسلام، امامیه، اهل سنت .