فکر شخصیت حقوقی در جوامع اولیه بشری،بصورت ابتدائی وجود داشته است. شخص شامل شخص حقیقی که وجود طبیعی دارد و شخص حقوقی که وجود فرضی و اعتباری دارد. شخص حقوقی به دو دسته تقسیم میشود.1- شخص حقوقی حقوق عمومی، مانند دولت ، شهرداری و شورای اسلامی 2- شخص حقوقی حقوق خصوصی مانند شرکتهای تجاری و غیر تجاری.اشخاص حقوقی مانند اشخاص حقیقی دارای اقامتگاه و تابعیت کشوری میباشند .قانون تجارت همان حقوق و تکالیفی را که برای اشخاص طبیعی قائل است برای اشخاص حقوقی قائل میباشد، بجزء حقوق وتکالیفی مانند حق ابوت، حق زوجیت که بطور طبیعی فقط انسانها میتوانند داشته باشند. در فقه بابی به نام شخصیت حقوقی وجود ندارد ولی مفهوم و مصداق آن وجود دارذ. فقها به غالب نتایجی که امروز از شخص حقوقی حاصل میشود رسیده بودند.در فقه بجای واژه شخصیت حقوقی، ذمه و بجای شخص حقوقی جهت عامه مطرح شده است.
)